یکی از امور بسیار مهم ، بــرای زندگی انسان ، تغــذیه مشــروع و حــلال و پرهیـز از نجاست وآلودگی ها و حتی دقت نسبت به غذای حلال است زیرا غذای حلال از مهم ترین عوامل نجات بخش است ، شعار پرهیزکاران ، و از علائم و ویژگی های شیعیان خالص اهل بیت: است .
از امام صادق(ع) در حدیثی از رسول اکرم(ص) چنین نقل شده است : روزی رسول خدا(ص)دستور داد که مردم جمع شوند ، هنگامی که جمع شدند به بالای منبر رفتند و پس از حمد و ثنای الهی فرمودند : این چه کاری است که گروهی طیبات [ چیزهای پاکیزه و حلال] را بر خود حرام می کنند : آگاه باشید که من در شب می خوابم و نکاح می کنم و روز غذا می خورم [ چنین نیست که همیشه روزه دار باشم] کسی که از سنت من روی گردان کند از من نیست .
این مسئله که زندگی صحیح و سعید آدمی مبتنی بر رزق طیب است احتیاج به گفتن ندارد ، و ناگفته پیدا است که انسان وقتی در زندگی خود به سعادت مطلوبش نائل می شود که وسیله ارتزاقش مهیا و با طبیعت قوا و جهازاتش سازگار باشد.
با توجه آیه ای از قرآن بیشتر به اهمیت این مطلب پی می بریم آن جا که فرمودند :
«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ »
« [اى پيامبر!] بگو: زيورهايى را که خدا براى بندگانش پديد آورده، و [نيز] روزيهاى پاکيزه را چه کسى حرام گردانيده؟ بگو: اين [نعمتها] در زندگى دنيا براى کسانى است که ايمان آوردهاند و روز قيامت [نيز] خاصّ آنان مىباشد.»
خدای سبحان در این آیه شریفه انسان را به استفاده از زینت ها و رزق طیب ملهم کرده و معلوم است که فطرت الهام نمی کند مگر به چیزهایی که وجود و بقای انسان منوط و محتاج به آن است ؛ رزق طیب را هم شرع اباحه کرده و هم عقل و فطرت .
و در همین آیه با لحن تندی به پاسخ آنها که گمان می برند ، تحریم زینت ها و پرهیز از غذاها و روزی های پاک و حلال ، نشانــه زهد و پارســائی و مایه قرب بــه پروردگار است ، می پردازد و می گوید چه کسی این ها [ زینت و روزی طیب]را بر شما حــرام کرده ، اگر این امور بد بود خدا نمی آفرید و اکنون که برای استفاده بندگانش آفریده است ، چگونه ممکن است آن ها را تحریم کند؟ مگر میان دستگاه آفرینش و دستورات دینی تضاد ممکن است وجود داشته باشد ؟ پس برای تأکید اضافه می کند ، به آن ها بگو این نعمت ها و موهبت ها برای افراد با ایمان در این زندگی دنیا آفریده شده ، اگرچه دیگران نیز بدون داشتن شایستگی از آن استفاده می کنند ولی در روز قیامت و زندگی عالی تر که صفوف کاملاً از هم مشخص می شوند ، این ها همه در اختیار افراد با ایمان و درستگار قرار می گیرد و دیگران به طور کلی از آن محروم می شوند .