حوزه خدیجه کبری ( سلام الله عليها ) اصفهان

هدف اصلي ازدواج در فرهنگ و ارزشهاي اسلامي مباني روانشناختي همسري، نيل به آرامش است و مسايلي همچون از تنهايي در آمدن، تشكيل خانواده مستقل، ارضاي غرايز طبيعي و فرزند آوري از نتايج ازدواج است و نه هدف اصلي. مي‌بايست معيارهاي انتخاب همسر به گونه‌اي باشد كه مارا به هدف اصلي ازدواج كه همانا استقرار در ساحل آرامش است نايل گردانيد.

همه مي‌دانند كه خوشبختي واقعي فقط در سايه احساس آرامش درون پديدار مي‌گردد و بس.

هرگز فزون‌طلبي‌ها و زياده‌خواهي‌ها، تكيه‌زدن بر صندلي قدرت و در دست داشتن كليد خزانة طلا، سوارشدن بر پشت اسب سركش نفس و پيروي از خواهش‌هاي دل و تأثيرپذيري از خواسته‌هاي هيجاني و ساده‌انديشي و مصربودن به صرف تحقق معيارهاي نفساني و علايق عاطفي، نمي‌تواند تضمين‌گر سعادت و خوشبختي باشد.

ادامه »

خداوند در قرآن مي‌فر مايد:

« وَأَنكِحُوا الْأَيَامَى مِنكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِن يَكُونُوا فُقَرَاء يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ»[1]

بى‏همسران خود و غلامان و كنيزان درستكارتان را همسر دهيد اگر تنگدستند خداوند آنان را از فضل خويش بى‏نياز خواهدكرد و خدا گشايشگر داناست.

ملا محسن فيض كاشاني در تفسير صافي ذيل اين آيه مي‌فرمايد:

« (اَيامي) جمع اَيِّم» بمعناي مرد و زن بدون همسري است كه قبلا ازدواج كرده و به علتي همسر خود را از دست داده است يا اصطلاحاً ازدواج نكرده است. به خدا توكل كند و به او حسن ظن داشته باشد كه ذات باري تعالي او را از فضل خود بي نياز مي‌كند.

پيامبرگرامي اسلام(صلي‌الله‌عليه‌وآله) مي‌فرمايد:

مَنْ تَرَکَ التَّزْوِيج مَخَاَفَةَ العِيلَةَ فَقَدْ اَسَاءَ ظَنِّهِ بِالله عَزَّوَجَل. اِنَّ اللهَ يَقُولْ إِن يَكُونُوا فُقَرَاء يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ. (من لا يحضرالفقيه)

هر كس به خاطر ترس از فقر و تنگدستي ازدواج نكند همانا به خداي عزوجل گمان بد برده است زيرا خداوند مي‌فرمايد: « اگر تنگدست باشند خداوند آنان را از فضل خود بي نياز خواهد كرد.»

علت و سبب ازدواج براي افزايش روزي دو چيز مي‌تواند باشد:

مدد‌هاي غيبي خداوند دربارة زوجين براساس وعده‌اي که داده است.

ازدواج وسيله دلگرمي مرد و زن براي ادامه زندگي، بيداري، حسن عاقبت‌انديشي، تشكيل كانون خانواده، احساس نياز به بودجه زندگي، كنترل مخارج، تهيه وسايل معاش و محافظت از اسراف و ولخرجي مي‌شود در نتيجه وسايل زندگي تأمين شده و نيازشان بر طرف مي‌گردد.

اسحاق‌بن‌عمارمي‌گويد:«به حضرت‌صادق(ع) عرض كردم: مردم مي‌گويند شخصي خدمت رسول اكرم(ص) از تنگدستي شكايت كرد، حضرت فرمود: زن بگيرمرتبه دوم شكايت كرد باز فرمود: زن بگير، تا سه مرتبه. اين حديث صحيح است؟ فرمود: آري صحيح است؛ روزي با زن و فرزند همراه است.»[2]

كانوني كه بوسيله ازدواج بوجود آيد مورد محبت و لطف خداست و با رأفت و مهرباني به آن مي‌نگرد. اين مطلب را پيامبراكرم(صلي‌الله‌عليه‌وآله) بيان كرده‌اند كه: (مَا بَنَي فِي الْإِسْلامِ بَنَاءٌ اَحَبُّ اِلَي اﷲِ عَزَّوَجَلْ وَ أعَزُّ مِنَ التَّزْوِیج)[1] هیچ بنایی در اسلام محبوب‌تر از ازدواج در نزد خدا نیست.

ازدواج و تشكيل كانون خانواده آنچنان در وجود انسان تأثيرمي‌گذارد وارزش او را بالامي‌برد و شخصيت او را رشد مي‌دهد كه اعمال و عبادت‌هايش نزد خداوند فرشتگان از ارزش والايي برخوردارمي‌شود به طوري كه ارزش آنها چند برابرمي‌گردد.[1]

امام جعفرصادق عليه‌السلام مي‌فرمايند:« رِکْعَتَانِ يُصَلِّيهِمَا الْمُتَزَوِّجُ، اَفْضَلُ مِنْ سَبْعِينَ رَکْعَةُ يُصَلِّيهَا الْعَزَبُ »[2]

دو ركعت نماز كه انسان متاهل بخواند افضل و بالاتر است از هفتاد ركعت نماز كه انسان مجرد و عزب  بخواند.

يكي از بزرگترين نعمت‌هاي خداوند به انسان همسر شايسته است. پيامبر اكرم(ص) در اين‌باره مي‌فرمايد:

 (مَا اِسْتَفَادَ امْرَءُ مُسْلِمٌ فَايِدَۀً بَعْدَ اِسْلامِ اَفْضَلُ مِنْ زَوجِةٍ مُسْلِمَةٍ (أوْ صَالِحَةٍ))[1]

انسان مسلمان بعد از نعمت اسلام هيچ فايده‌اي (از نعمت‌هاي الهي) نبرده است كه بهتر از همسر شايسته  و مسلمان باشد.

فضيلت و ارزش و ره‌آورد ازدواج و تشكيل خانواده به علاوه بر ارضاي غريزة جنسي تعهد و تكامل و رشد شخصيت است. خانواده براي انسان بزرگواري و احساس تعهد و مسؤوليت اجتماعي به وجود مي‌آورد و بسياري از لياقت‌ها و استعدادهاي نهفته دروني او را بارور و بالنده مي‌كند.[2]

بعد از ازدواج  شخصيت انسان تبديل به يك شخصيت اجتماعي مي‌شود و خود را شديداً مسئول حفظ همسرآبروي خانواده و تأمين وسايل زندگي فرزندان آينده مي‌بيند به همين دليل تمام هوش و ابتكار واستعداد خود را به كارمي‌گيرد…» درتشكيل خانواده لذت و رشدي است كه هيچ چيز ديگري جايگزين آن نمي‌شود.[3]

استاد شهيدمطهري مي‌فرمايد: « برخي از خصايص اخلاقي است كه انسان جز با تشكيل خانواده نمي‌تواند آنها را كسب‌كند. تشكيل خانواده يعني يك نوع علاقمندشدن به سرنوشت ديگران. اخلاقيون و رياضت‌كش‌ها كه اين دوران را نگذرانده‌اند تا آخر عمر يك نوع بي تجربگي در آنها وجود داشته‌است و يكي از علل اين كه در اسلام ازدواج يك امر مقدس و يك عبادت تلقي شده همين است، ازدواج آخرين مرحله خروج از خود طبيعي فردي و توسعه پيدا كردن شخصيت انسان است.

يك نوع پختگي هست كه اين پختگي جز در پرتو ازدواج و تشكيل خانواده پيدا نمي‌شود، در نماز شب پيدا نمي‌شود، در جهاد با نفس پيدا نمي‌شود، با ارادت به اين‌ها هم پيدا نمي‌شود و اينرا در همين جا ‌(در ازدواج و تشكيل خانواده) بايد به دست آورد.»[4]