انتظار فرج 19 آبان 1391 توسط خسروی اعتقادی نویسنده مصطفي فروتن تنهاخلاصه آيا تا به حال فکر کرده ايد انتظار ما در زمان غيبت حضرت مهدي(عج) چه سودي دارد؟ همه ما اين حديث را شنيده ايم که وجود مقدس امام عصر(عج) در زمان غيبت، مانند خورشيدي پشت ابر مي باشند. اما بياييد کمي دقيقتر به اين مسئله توجه کنيم. ما هميشه در زندگي، مشکلات و سختيهايي داشته و خواهيم داشت.براي تداوم زندگي و تحمل دشواريهاي آن، نيازمند انگيزهاي نيرومند هستيم که در پديده “اميد به آينده” تجلي مي يابد. اگر بدانيم که در آينده جهان در حکومت حضرت مهدي(عج)، گنجهاي نهفته زمين آشکار مي شوند، اگر بدانيم عدالت به طور کامل برقرار مي شود، اگر بدانيم که هيچ ظلمي نخواهد شد، مسلما اين اميد به آينده، به زندگيها، شور و نشاط مي بخشد. انتظار فرج باعث مي شود که حرفهاي قدرتمندان زورگوي جهان را يا يقين به آينده زيباي جهان، به سخره بگيريم. انتظار فرج باعث مي شود که راضي به وضع موجود نبوده و پويا باشيم. انسان پويا، هرگونه بي تفاوتي را نفي مي کند. دوران طولاني غيبت، باعث مي شود که لحظه به لحظه به مرحله خلوص کامل نزديک شويم و قدرت تحمل ما در برابر ناملايمات، بالاتر رود. کسي که معتقد است امام زمان(عج) ناظر بر حالات و نيات اوست و چيزي از ديدگانش غايب نيست، مواظب اعمال و حرکات و سکنات خود است تا خطايي نکند. منتظر حقيقي، انحرافات اجتماعي را تحمل نمي کند و بر ضد آن مي شورد. کلام پيامبر اعظم اسلام تعيين کننده همين معناست: “هر کس از شما که کار زشتي را [در جامعه] ديد، قطعا با عمل خود، به آن اعتراض کند؛ و اگر قدرت آن را ندارد، با زبان خود به آن اعتراض کند؛ و اگر قدرت آن را ندارد، با قلب خود به آن اعتراض نمايد. يعني نسبت به آن [بي اعتنايي کند.] و اين [کراهت و اعتراض قلبي] پايينترين درجه ايمان است.” شايد شما بعد از خواندن مطالب فوق، بگوييد خيلي ها منتظرند اما اين خصوصيات را ندارند. منتظرند و بي تفاوت. منتظرند و زودرنج و بي تحمل. منتظرند، اما… درست است. همه اينها به ظاهر منتظرند. منتظر واقعي اين گونه نيست. کسي که منتظر واقعي ظهور حضرت مهدي(عج) است، مي خواهد از سربازان ايشان باشد. پس اگر نتواند سختيهاي کنوني را تحمل کند، چگونه مي تواند در مبارزات سخت آن حضرت با ظالمان، ايشان را ياري کند؟ و اگر به ظن خود منتظر است ولي بي تفاوت، مسلما در اشتباه است، چون بي تفاوتي را مي توان نوعي ظلم به ديگران تلقي کرد. بي تفاوتي يعني سکوت در مقابل فرو رفتن ديگران در گرداب انحراف و بدبختي؛ و اين، با ظلم ستيزي سازگار نيست. پس اين شخص در ادعاي منتظر بودن خود، صادق نيست. بياييد انتظار فرج را از لقلقه زبان به عرصه عمل وارد کنيم و رفتار يک منتظر واقعي را داشته باشيم. انتظار فرج به همين سادگي نيست. مطلب قبلیمطلب بعدی
