حوزه خدیجه کبری ( سلام الله عليها ) اصفهان

              اسلام می گوید که زن مانند مرد انسان است، و هر انسانی (چه مرد و چه زن) فردی است که در ماده و عنصر پیدایش او دو نفر نر و ماده شرکت و دخالت داشته اند، و هیچ یک از این دو بر دیگری برتری ندارند مگر به تقوا. (انًّ اًکرمکُم عندالله اتقاکُم)[1] وقتی عمل هر یک از زن و مرد (چه خوب و چه بد) به حساب خود او نوشته می شود و هیچ مزیتی برای کسی جز به تقوا نیست. و از مراحل تقوا، اخلاق (فاضله، مانند ایمان با درجات مختلفش) و عمل سودمند و عقل استوار و شکیبایی و بردباری است، پس زنی که درجه ای از درجات بالای ایمان را دارد، و یا سرشار از علم است، و یا عقلی استوار و پخته دارد، و یا سهم بیشتری از فضایل اخلاقی را دارا می‌باشد، ذاتاً گرامی تر و از حیث درجه، برتر از مردی که هم تراز او نیست؛ آن مرد هر که می خواهد باشد. پس هیچ کرامت و مزیتی جز به تقوا و فضیلت نیست.[2]