پاي سفره كريم اهل بيت
چهل حديث از امام حسن مجتبى عليه السلام
1- قيل له عليه السلام: فما الحلم؟ قال عليه السلام: كظم الغيظ و ملكالنفس.» (تحفالعقول، ص 227)
از حضرت امام حسن عليه السلام پرسيده شد كه بردبارى يعنى چه؟فرمودند: بردبارى عبارت از فرو بردن خشم و اختيار خودداشتن است.
2- قيل لهعليه السلام: فما الشرف؟ قالعليه السلام: اصطناع العشيرة؟وحمل الجريرة. (تحفالعقول، ص 227)
از حضرت پرسيده شده بزرگوارى چيست؟ فرمودند: احسانبه قبيله و تبار و تحمل خسارت و جرم آنها.
3- قيل له عليه السلام: فما المروة؟ قال عليه السلام: حفظ الدين، و اعزازالنفس، ولين الكنف، و تعهد الصنيعة، و اداء الحقوق،والتحبب الى الناس. (تحفالعقول، ص 227)
از امام عليه السلام پرسيده شد كه جوانمردى يعنى چه؟ فرمودند:جوانمردى عبارت است از حراست دين، و عزت نفس، و بانرمش برخورد نمودن و بررسى عملكرد خويش، و پرداختحقوق و دوستى نمودن با مردم.
4- قيل له عليه السلام: فما الكرم؟ قال عليه السلام: الابتداء بالعطية قبلالمسئلة و اطعام الطعام فى المحل.
از امام حسن عليه السلام معناى كرامت و بزرگمنشى را پرسيدند؟فرمودند: بخشش پيش از خواهش و اطعام در هنگام قحطى.
5- قال امام المجتبى عليه السلام: اعلموا ان الله لم يخلقكم عبثا وليس بتارككم سدى، كتب آجالكم و قسم بينكم معائشكمليعرف كل ذى لب منزلته و ان ما قدر له و ما صرف عنهفلن يصيبه. (تحفالعقول، ص 234)
امام عليه السلام فرمودند: «اى بندگان خدا» بدانيد كه خداوند شما رابيهوده نيافريده است، و بحال خود رها ننموده، مدت عمرت آنرا نوشته، و روزى شما را بينتان قسمت كرده تا هر خردمندى قدر و ارزش خود را بداند و بفهمد جز آنچه مقدر شده هرگز بهاو نمىرسد.
6- قال الامام المجتبى عليه السلام: قد كفاكم مؤونة الدنيا و فرغكملعبادته و حثكم على الشكر وافترض عليكم الذكر واوصاكم بالتقوى. (تحفالعقول، ص 234)
امام مجتبى عليه السلام فرموده است: به تحقيق خداوند روزى شما رابر عهده گرفته است، و شما را براى بندگى فراغت بخشيده و به شكرگزارى تشويق نموده است و نماز را بر شما واجب فرمودهو به پرهيزكارى توصيه فرموده است.
7- قال عليه السلام: والتقوى باب كل توبة و راس كل حكمة و شرفكل عمل. بالتقوى فاز من فاز من المتقين.(تحفالعقول، ص 234)
امام مجتبىعليه السلام فرموده است: پرهيزكارى در بازگشت «به سوى خدا» و سررشته هر حكمت، و شرافت هر كار است، وهر كس از پرهيزكاران به كاميابى رسيد به وسيله تقوا بودهاست.
8- قال امام المجتبى عليه السلام: ما تشاور قوم الا هدوا الىرشدهم.)تحفالعقول، ص 236)
امام مجتبى عليه السلام فرمود: هيچ قومى مشورت نكرد مگر اينكه به ترقى و تكامل راه يافت.
9- قال عليه السلام: انه قال فى تفسير قوله «وقفوهم انهممسئولون» انه لا يجاوز قدما عبد حتى يسئل عن اربع: عنشبابه فيما ابلاه و عمره فيما افناه، و عن ماله من اين جمعه،و فيما انفقه، و عن حبنا اهل البيت. (بحار، ج 44، ص 13-12)
امام حسنعليه السلام: در تفسير آيه شريفه «وقفوهم انهممسئولون» فرمودهاند: به تحقيق «روز قيامت» هيچ بندهاىقدم از قدم برنمىدارد مگر اينكه نسبتبه چهار چيز موردبازجوئى و پرسش قرار مىگيرد:
1- از جوانىاش كه در چه راهى مصرف نموده.
2- و از عمرش كه در چه كارى آنرا بكار گرفته.
3- و از ثروتش كه چگونه جمع و در چه راهى مصرف نموده.
4- و از دوستى ما اهلبيت و خاندان پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم.
10- قال عليه السلام: لو لم يبق لبنى امية الا عجوز درداء، لبغت دينالله عوجا و هكذا قال رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم. (بحار، ج44، ص 43)
جدم رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم فرمودند: اگر از بنى اميه «در روى زمين احدى نماند جز پيرزن فرتوت و ناتوانى، همان دين خدا را به مسير نادرستى خواهد كشاند.
11- قال الامام المجتبى عليه السلام: اعمل لدنياك كانك تعيشابدا، واعمل لاخرتك كانك تموت غدا.(الحياة، ج4، ص 62)
امام حسن عليه السلام فرمود: چنان براى دنيايت تلاش كن كه گوياهميشه زندهاى، و چنان براى آخرتت تلاش كن كه گوئى فردامرگت فرا مىرسد.
12- قال: كان الحسن ابن عليه السلام: اذا قام الى الصلاة لبساجود ثيابه فقيل له: يابن رسول الله! لم تلبس اجودثيابك؟! فقالعليه السلام: ان الله جميل يحب الجمال فاتجمللربى و هو يقول «خذوا زينتكم عند كل مسجد» فاحب انالبس اجود ثيابى. (الحياة، ج5، ص 66)
راوى مىگويد: امام حسنعليه السلام زمانى كه نماز را برپا مى داشتندزيباترين لباس را مى پوشيدند، به حضرت عرض شد، اى پسررسول خدا چرا به هنگام نماز اينگونه لباس مىپوشى؟حضرت فرمودند: به تحقيق خدا زيبا است و زيبائى را دوستمىدارد. پس خود را براى پروردگارم مىآرايم، چنانچه مى فرمايد: «به هنگام نماز و حضور در مساجد لباس زيباىخود را بپوشيد» پس دوست دارم كه بهترين لباسم را بپوشم.
13- قال عليه السلام: ان اكيس الكيس التقى، و احمق الحمقالفجور. (الحياة ج1، ص 203)
امام حسن عليه السلام فرمود: زيركترين زيركها فرد با تقوا است احمقترين احمقها شخص فاجر و فاسق است.
14- قال عليه السلام: كونوا اوعية العلم و مصابيح الهدى فان ضوءالنهار بعضه اضوء من بعضها. (كافى، ج1، ص 301)
امام فرمودند: جايگاههاى دانش و چراغهاى درخشان هدايت باشيد زيرا روشنى روز بعضى از بعضى ديگرش بيشتر است.
15- قال الحسن بن عليه السلام: تاتى علماء شيعتنا القوامونبضعفاء محبينا و اهل ولايتنا يوم القيامة، والانوار تستطعمن تيجانهم. (محجة البيضاء، ج1، ص 33)
امام حسن عليه السلام فرموده است: از ميان شيعيان ما علمائى بپامىخيزند كه ايستادگى افراد ضعيف از دوستان ما و آنها كه ولايت ما را پذيرا شدهاند به واسطه آنها است و از تاجى كه برسر دارند نور مىدرخشد.
16- و كان الحسن عليه السلام: اذا افرغ من وضوئه تغير لونه فقيلله فى ذالك، فقالعليه السلام: حق على من اراد ان يدخل على ذىالعرش ان يتغير لونه.
امام حسن عليه السلام زمانى كه وضويش پايان مىپذيرفت رنگمباركش تغيير مىنمود. در اين باره از حضرت پرسيده شده«چرا رنگ شما تغيير مىنمايد؟» فرمودند: كسى كه مى خواهدوارد بارگاه «خداوند متعال» گردد سزاوار است رنگش تغييرنمايد.
17- «قال نعم: استعد لسفرك و حصل زادك قبل حلولاجلك. (منتهىالآمال، ج1، ص 436)
مردى از حضرت موعظه خواست، حضرت فرمودند: آماده سفر آخرتش و و زاد وتوشه آنرا پيش از رسيدن مرگ فراهم نما.
18- قال امام حسن عليه السلام: ايها الناس انه من نصح لله و اخذ دليلاهدى للتى هى اقوم و وفقه الله للرشاد و سددهللحسنى. (تحفالعقول،ص227)
امام حسن عليه السلام فرمود: هان اى مردم، به تحقيق كسى كه براىخدا پند دهد و سخن خدا را راهنماى خود قرار دهد به راهىپايدار رهنمون شود و خداوند او را به رشد موفق سازد.
19- قال امام المجتبى عليه السلام: بين الحق و الباطل اربع اصابع،ما رايتبعينيك فهو الحق وقد تسمع باذنيك باطلا كثيرا.(از هر معصوم چهل حديث، ص 105)
امام حسن عليه السلام فرمود: بين حق و باطل به اندازه چهار انگشتفاصله است، آنچه با چشم ببينى حق است و چه بسا كه باطل زيادى را با گوش بشنوى.
20- قيل له عليه السلام ما الزهد؟ قال عليه السلام: الرغبة فى التقوى والزهادة فى الدنيا.قيل: و ما الحلم؟ قال كظم الغيظ و ملكالنفس. قيل ما السداد؟ قال دفع المنكر بالمعروف.)از هر معصوم چهل حديث، ص 106)
از حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام پرسيده شد زهد چيست؟فرمودند: ميل به پرهيزگارى و بى ميلى نسبتبه دنيا. بازپرسيده شد كه حلم چيست؟ فرمودند: خشم را فرو بردن ومالك خود شدن. باز پرسيده شد كه سداد چيست؟ فرمودند: بدى را به وسيله خوبى برطرف نمودن.
21- قال الحسن عليه السلام: لبعض ولده: يا بنى لا تواخ احدا تعرفموارده و مصادره فاذا استنبطت الخبرة و رضيت العشرةفاخه على اقالة العثرة و المواساة فى العسرة.(از هر معصوم چهل حديث، ص 108- تحفالعقول، ص 236)
امام حسنعليه السلام به يكى از فرزندانشان فرمودند: اى پسرم بااحدى برادرى مكن تا آنكه بدانى كجاها مىرود و از كجاهامىآيد، و چون از حالش خوب آگاه شدى و رفتارش راپسنديدى با او برادرى كن. به شرط اينكه رفتارت براساسچشم پوشى از لغزش و همراهى در سختى باشد.
22- قال امام حسن عليه السلام: ان ابصر الابصار ما نفذ فى الخيرمذهبه و اسمع الاسماع ما وعى التذكير و انتفع به اسلمالقلوب ما طهر من الشبهات.(از هر معصوم چهل حديث، ص 111)
امام حسن عليه السلام فرمودند: همانا بيناترين چشمها آن است كه درطريق خير نفوذ كند، و شنواترين گوشها آنست كه پذيرندهترباشد و سالمترين دلها آن است كه از شبهه پاك باشد.
23- قال عليه السلام: لا يغش العاقل من استنصحه.(تحفالعقول،مترجم،ص 239)
امام حسن عليه السلام فرمودند: خردمند كسى است كه وقتى از او پندخواستند خيانت نكند.
24- قال عليه السلام: اذا لقى احدكم اخاه فليقبل موضع النور منجبهته. (تحفالعقول،مترجم، ص 239)
امام حسن عليه السلام فرمودند: هر گاه يكى از شما برادر خود راملاقات كند، بايد كه جايگاه نور از پيشانى او را ببوسد.
25- قال امام المجتبى عليه السلام: هلاك الناس فى ثلاث: الكبر،الحرص، الحسد. الكبر به هلاك الدين و به لعن ابليس.الحرص عدو النفس و به اخرج آدم من الجنة. الحسد رائدالسوء و به قتل قابيل هابيل.
(از هر معصوم چهل حديث، ص 113)
امام حسن عليه السلام فرمود: نابودى مردم در سه چيز است:
1- بزرگ نمائى 2- افزونخواهى بسيار 3- حسد و رشك بردن.
بزرگنمائى كه به وسيله آن دين نابود مىگردد و به واسطه آنشيطان ملعون رانده درگاه خدا شد و حرص كه به خاطر آن آدماز بهشتخارج شد، و رشك كه سررشته همه بدى است و به واسطه آن قابيل هابيل را كشت.
26- قال امام المجتبى عليه السلام: اوصيكم بتقوى الله و ادامة التفكر،فان التفكر ابو كل خير و امه.
امام حسن عليه السلام فرمود: شما را به پرهيزگارى و ترس از خدا وادامه تفكر و انديشه سفارش مىكنم زيرا تفكر و انديشه سرچشمه همه خوبيها است.)از هر معصوم چهل حديث، ص114)
27- قال امام المجتبى عليه السلام: غسل اليدين قبل الطعام ينفىالفقر وبعده ينفى الهم. (از هر معصوم چهل حديث، ص 114)
امام حسن عليه السلام فرمود: شستن دستها پيش از غذا فقر رامىزدايد و بعد از آن اندوه را برطرف مىسازد.
28- قالعليه السلام: صاحب الناس بمثل ما تحب ان يصاحبوك.
امام حسن مجتبىعليه السلام فرمود: چنان با مردم رفتار نما كه دوست دارى باتورفتاركنند. (از هر معصوم چهل حديث، ص 114)
29- قال عليه السلام: لاادب لمن لاعقل له ولا مروة لمن لاهمة لهو لا حياء لمن لادين له. (از هر معصوم چهل حديث، ص 115)
كسى كه عقل ندارد ادب ندارد، و كسى كه همت نداردجوانمردى ندارد و كسى كه حيا ندارد دين ندارد.
30- قال امام المجتبى عليه السلام: علم الناس علمك و تعلم علمغيرك. (چهل حديث از هر معصوم، ص 116)
امام حسن عليه السلام فرمود: دانشت را به مردم بياموز، و خود نيزدانش ديگران را فراگير.
31- قال عليه السلام: لا غنى اكبر من العقل ولا فقر مثل الجهل و لاوحشة اشد من العجب ولا عيش الذمن حسن الخلق.(از هر معصوم چهل حديث، ص 116)
امام حسن مجتبى عليه السلام فرمود: هيچ بىنيازى برتر از عقل نيستو هيچ نيازمندى هم مثل نادانى نيست و هيچ وحشتى بدتر ازخودپسندىنيست، وهيچ عيشى لذتبخش ترازاخلاق نيكونيست.
32- قالعليه السلام: قيدوا العلم بالكتاب.
امام حسن عليه السلام فرمود: علم را با نوشتن مهار كنيد.
33- قال عليه السلام: من بدء بالكلام قبل السلام فلا تجيبوه. (چهل حديث از هر معصوم، ص 117)
امام حسن عليه السلام فرمود:هركس قبل ازسلام سخن گفت جوابش ندهيد.
34- تعلموا العلم فان لم تستطيعوا حفظه فاكتبوه وضع وهفى بيوتكم.
دانش را فراگيريد و اگر توان حفظش را نداريد بنويسيد و درخانههايتان نگهدارى نمائيد. (از هر معصوم چهل حديث، ص 118)
35- قال عليه السلام: الشروع بالمعروف و الاعطاء قبل السؤال مناكبر السؤدد.
امام حسن عليه السلام فرمود: آغاز نمودن به بذل و بخشش پيش ازدرخواست و تقاضا، از بزرگترين شرافت و بزرگى است.(از هر معصوم چهل حديث، ص 117)
36- قال عليه السلام: من عبد الله، عبد الله له كل شىء.)از هر معصوم چهل حديث، ص 118)
امام حسن عليه السلام فرمود: كسىكه خدا را بندگى نمايد، خداوند هم همه چيز را فرمانبردار او گرداند.
37- قال عليه السلام: انا الضامن لمن لم يهجس فى قلبه الا الرضا ان يدعو الله فيستجاب له.)از هر معصوم چهل حديث، ص 118)
امام حسنعليه السلام فرمود: كسى كه در دلش جز خشنودى خداخطورنكند، چون دعاكندمن ضامنم كه دعايش مستجاب گردد.
38- قيل له فما النجدة؟ قالعليه السلام: الذب عن الجار و الصبرفى المواطن و الاقدام عند الكريهة. (تحفالعقول، ص 227)
از حضرت امام مجتبىعليه السلام پرسيده شد نيرومندى چيست؟فرمودند: دفاع از پناهنده، و پايدارى در نبرد، و ايستادگى هنگام سختى.
39- قيل له فما الفقر؟ قالعليه السلام: شره النفس الى كلشىء. (تحفالعقول، ص 228)
ازحضرتپرسيده شدفقر چيست؟ فرمودند: آزمندى به هر چيزى.
40- قيلله:فماالغنى؟قال عليه السلام: رضاالنفس بما قسملها وانقل.(تحفالعقول، ص 228)
از امام مجتبى معناى فقر پرسيده شد، فرمود: خوشنود بودن انسان به مقدارى كه خدا روزى او نموده هر چند كم باشد.
-اين كتاب از سيره پيشوايان تاليف حجةالاسلام والمسلمين جناب آقاى پيشوائى تلخيص شده است.
توصيه مىشود خوانندگان ارجمند براى اطلاع اززندگانى مشروح معصومين عليهم السلام به اصل كتاب و منابعى كه محقق محترم معرفى كرده اند مراجعه نمايند.
احاديث پايان كتاب توسط مركز فعاليتها وپژوهشهاى قرآن و عترت اضافه شده است.
هيئت علمى مركز فعاليتها و پژوهشهاى قرآن و عترت
پى نوشتها:
1. امام حسن مجتبى عليه السلامدر پاسخ شخصى كه به صلح آن حضرت با معاويهاعتراض داشت ، به پيمانهاى صلح پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله وسلماستناد نمود، و فرمود: بههمان دليل كه پيامبر با آن قبائل پيمان بست ، من نيز با معاويه قرار دادآتش بسمنعقد ساختم (مجلسى ، بحار الانوار ، تهران، المكتبةالاسلامية،1383 ه. ق ، ج 44،ص 2)
2. در جنگ جمل متجاوز از سى هزار نفر كشته شدند و در جنگ نهروانچهار هزار نفر از خوارج به قتل رسيدند و مجموع تلفات طرفين در جنگصفين به صدو ده هزار نفر رسيد .
3. دارابگرد يكى از پنجشهرستان ايالت فارس در قديم بوده است (لغتنامهدهخدا، لغت داربجرد). شايد علت انتخاب خراج «دارابگرد»اين باشد كه چوناين شهر طبق اسناد تاريخى ، بدون جنگ تسليم ارتش اسلام شدو مردم آن بامسلمانان پيمان صلح بستند، خراج آن طبققوانين اسلام،اختصاص به پيامبر وخاندان آن حضرت و يتيمان وتهيدستان و درماندگان راه داشت. ازينرو اماممجتبى عليه السلامشرط كرد كه خراج اين شهر به بازماندگان شهداى جنگ جمل وصفين پرداختشود; زيرا درآمد آنجا، همچنانكه گفته شد، به خود آنحضرت تعلق داشت. بعلاوه ، بازماندگان نيازمند شهيدان اين دو جنگ كهبىسرپرستبودند، يكى از موارد مصرف اين خراج به شمارمىرفتند(مجلسى، بحارالانوار ، تهران، المكتبة الاسلامية،1393ه-ق ، ج 44، ص 10).