معيارهاي شادي
غم وشادي» بستگي به معيار و ارزش هر فرد دارد. اصولاً ميزان رشد فكري و بزرگي همت و عظمت روح را از غم ها و شادي هاي هر كس مي توان شناخت؛ يكي خوشحالي اش به عفو و لذت است و ديگري به انتقام. يكي غصه مي خورد كه چرا مردم، خلاف مي كنند، ديگري غمش براي اين است كه چرا جلو خلافش را مي گيرند.
طبق نظام ارزشي اسلام مطلوبيت هر چيزي زماني است كه در مسير كمال و سعادت انسان باشد و پيامبر و ائمه معصومين عليهم السلام تلاش مي كردند كه شادي هاي مردم را جهت دهند.
پيامبر اكرم صل الله عليه وآله وسلمروزي كه از مكه به مدينه هجرت كردند، مردم مدينه دو روز را عيد مي گرفتند و به تفريح و جشن مي پرداختند. پيامبر اكرم صل الله عليه وآله وسلم پرسيد: اين دو روز چه خصوصيتي دارد؟ گفتند: در دوران جاهليت اين روز را اينگونه سپري ميكرديم. رسول خدا صل الله عليه وآله وسلم فرمود: «خداي سبحان بهتر از اين دو روز را براي شما آورده و آن عيد فطر و عيد قربان است».1
خلاصه اينكه: عيد و شادي ما بايد با عيد كساني كه مادي فكر مي كنند، فرق داشته باشد، عيد يك مؤمن همان لحظه هائي است كه بر شيطان و نفس خود غلبه پيدا مي كند و عزاي او آن روزي است كه به گناه مبتلا مي شود:
عيد هر كس در درون وي بود
چون عزا آنجاست عيدش كي بود2
عوامل ذيل را مي توان از معيارهاي شادي دانست: