تعريف حسن‌ظن وخوش بيني و فوايدآن ازمنظرآيات و روايات
به همان نسبت كه سوءظن زياد موجب ويراني جامعه و بدبختي انسان ها و تشتت كارها و ناراحتي جسم و روح است حسن ظن مايه آرامش و وحدت است .[1] حسن ظن مانند سوء ظن هم در مورد خداوند و هم نسبت به مردم وجود دارد، هنگامی که این واژه در مورد مردم به کار می رود مفهوم آن این است که هر کاری که از کسی سر زند را بر وجه صحیح حمل می کنند مثلا وقتی که مردی را با زن ناشناسی می بینند می گویند همسر یا محرم اوست و یا هنگامی که شخصی اقدام به ساختن مسجد یا بنای خیر دیگری می کند مقتضای حسن ظن آن است که می گوید این عمل را با انگیزه الهی و نیت خیر خواهانه انجام داده است و هنگامی که راجع به خداوند به کار می رود منظور از حسن ظن است که به وعده های الهی امیدوار باشد وعده رزق وروزی،یاری کردن یارانش،امرزش گناهان ومانندایینها.در مورد حسن ظن به مردم احاديث زير بسيار جالب است :
در حديثي از امير المؤمنين علي (ع) آمده است:«حُسنُ الظَّنِّ مِنْ اْفضَلِ السَّجايا و اَجْزَلِ العطايا»[2]حسن ظن از بهترين صفات انساني و پر بارترين مواهب الهي است . و در حديثي ديگر از آن امام بزرگوار مي خوانيم : « حُسْنُ الظَّنِّ مِنْ أَحسَنِ الشِّيمَ و أفضْلَ القِسَم »[3]حسن ظن از بهترين خويها و برتــرين بهره هــاست . « حُسنُ الظَنِّ يُخَفِّفُ الهَمَّ و يُنجي مِنْ تَقَلُّدِ الأَ ثم»[4]حسن ظن اندوه را سبك مي كند و از آلوده شدن به گناه رهايي مي بخشد. « حسن الظَّنِّ راحَة القلب و سلامُة الدينَ»[5]حسن ظن مايه آرامش قلب و سلامت دين است .