حوزه خدیجه کبری ( سلام الله عليها ) اصفهان

جوان مظهر شور ، نشاط ، شادابی و طراوت است. بهار عمر انسان ، اوایل جوانی است. اگر آدمی به موقع استفاده درست و مناسب از دوران جوانی نکند ، دچار پشیمانی و شکست خواهد شد و چیزی جز افسردگی و غم نصیب او نخواهد شد.

جوانی مانند «غنچه گل » به ما پیام سازندگی ، امید ، آرزو و زیبایی می دهد که باید از این دوران طلایی ، قبل از آنکه از دست برود استفاده کند و زندگی مشترک خود را با همسری مناسب ، براساسی محکم و استوار بنا کند و با دلی سرشار از عشق و محبت در انحصار هم باشند.

پیـامبـر اکرم (ص) درباره ی ازدواج در دوران جوانی سخن بسیار زیبا و ارزنده ای دارند. ایشان می فرمایند : « ای مردم ! جبرئیل از طرف خداوند مهربان و دانا نزد من آمد و گفت : دوشیزگان همانند میوه های درختان هستند ، هنگامی که رسیدند و فصل چیدن آن ها فرارسید ، باید چیده شوند که اگر چیده نشوند تابش آفتاب آن ها را فاسد می کند و بادهای خزان پراکنده شان می نماید. همچنین هستند دختران دوشیزه هنگامی که به رشد و درک موقعیت زنان رسیدند. »[1]