انضباط کاری
انضباط یعنی سامان پذیری، آراستگی، نظم و ترتیب[1].امام علي( از جمله اهداف بلند نزول كتاب الهي را ايجاد نظم در زندگي و انظباط در عمل مي داند[2] :
ألاانّ فيه علم ما يأتي والحديث من الماضي و دواء دائكم و نظم ما بينكم ….
« بدانيد كه در قرآن است دانش آنچه كه در{ آينده} مي آيد و سخن از گذشته ها و درمان دردها و راه سامان دادن كارها. »[3]
در زندگي و اجتماعي كه نظم و انضباط وجود ندارد اوضاع از هم پاشيده شده و آرامش وجود نخواهد داشت. نظم و انضباط در هر اجتماعي كه بر افراد حاكم باشد آرامش و امنيت و رشدو كمال و….. را به دنبال خواهد داشت.[4]
امام علي u در وصيت خود، به حسن و حسينu، آن دو ومؤمنان را به تقوا و نظم دعوت مي كند :
أوصيكما و جميع ولدي وأهلي ومن بلغه كتابي تبقوي الله و نظم أمركم .
«شما دونفرو تمامي فرزندان و خانواده ام و هركس كه وصيت نامه من به او برسد را به تقواي الهي و نظم دركارهايتان سفارش مي نمايم. »[5]
همچنین می‌فرمایند:
الامور المنتظمه یفسدها الخلاف [6]
«کارهای منظم و منضبط به سبب مخالفت و خلافکاری تباه می‌شود. »
امام خميني (ره) نظم را جزو مقررات اسلامي مي داند و لزوم ايجاد دولت را جهت ايجاد نظم از امور حسبيه مي شمارد :
«دولت از اموري است كه بايد در مملكت باشد ، از واجبات حسبيه اي است كه واجب است براي حفظ نظم ،دولت باشد.»
امام بي نظمي را خودسري و مخالف جامعه توحيدي مي داند كه رشد جامعه در سايه نظم است:
« نظم نبودن معناي خودسري است، خودسري منافي با جامعه توحيدي است. [7]»