حوزه خدیجه کبری ( سلام الله عليها ) اصفهان

اسلام معتقد است همه چیز درحال حرکت است و سمت و سوی این حرکت ، رو به ابدیت دارد. معاد مقصد این سیر است که معنای آن فرارسیدن انتهای عالم و فروپاشی نظام مادی ، آغاز حیات اخروی ، برپایه ی میزان های اعمال ، حسابرسی و پاسخگویی به کردارها و گفتارها و پندارها ، شفافیت سرنوشت انسان ، تمییز بهشتی ها و جهنمی ها و غیره می باشد.

انسان ، عالی ترین محرک موجود در عالم است که همه ی حرکات و جنبش های دیگر به نوعی به خاطر او می باشد .

حرکت انسان نشانه ی حیات اوست و در نتیجه یک لحظه این حرکت به سکون نمی انجامد تا حیات او ادامه یابد . قرآن کریم و روایت ها معتقدند انسانی که می دانی دیر یا زود با مسئله ی معاد و فرآیندهای اخروی آن مواجه خواهد شد باید سعی کند خود را برای آن آماده و محیا کند . اوقات فراغت به عنوان بخشی از عمر آدمی زمینه ساز استفاده و به تعبیر احادیث وقت مناسبی جهت توشه برداری برای سفر آخرت است .

امام علی (ع) فرمودند :

( در ایام فراغت ات توشه بردار .[1])

علامه بزرگوار مجلسی چندین معنا برای این روایت ذکر می کند و در نهایت می گوید :

( در ایام فراغت به انجام اعمال سرعت بده قبل از اینکه دچار مشغله های دیگر شوی و یا به موانعی برخورد کنی . [2] )