حجاب در رفتار
قرآن دستور ميدهد: «وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیهِ الْأُولَى»[1] «خودنمائي نكنيد، همانند زناني كه در جاهليت بودند». «تبرج» از برج گرفته ميشود كه بين ساختمانها معلوم است. قرآن معيارهايي را به ما داده كه مصاديق آنها را به راحتي بتوانيم تشخيص دهيم، اما وارد جزئيات نشده و مصاديق را بيان نكرده، چون در اين صورت از حالت كلي و ابدي خارج ميشد. به عنوان مثال اگر رنگ خاصي را عنوان ميكرد ممكن بود اين رنگ در يك جامعه عادي باشد و در جامعهي ديگري جلب توجه كند، مانند چادر سفيد كه در كشور ما جلب توجه ميكند اما در مكه در حالت احرام بسيار عادي است. نبايد طور خاصي حرف زد كه جلب توجه كند يا حتي حجابي داشته باشيم كه جلب توجه كند. بعضي ميگويند مهم بودن رنگ در كجاي قرآن آمده، همين كه ميفرمايد خودنمايي نكنيد معنايش اين است كه روي مسأله رنگ يا مصاديق ديگر تأكيد داشته است[2].