حجاب كلام
دومين چيزي كه قرآن در لابلاي رفتار زن و مرد بيان مي‌كند، حجاب در كلام و سخن گفتن است كه خطاب به زنان مي‌فرمايد: «فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ»[1] «نرم سخن نگوئيد تا كساني كه دل‌هايشان بيمار است به طمع نيفتند».
پس چطور حرف بزنيد؟ سخن پسنديده و معروف بگوييد، يعني متعادل سخن بگوييد (حرف زدن زن با مرد نامحرم نبايد مثل حرف زدن زن با زن باشد)، پس اگر ما حجاب ظاهري و چادر را رعايت كنيم اما در حرف زدن دقت نكنيم، طبق آيات حجاب را كامل رعايت نكرده ايم[2]. امام خمینی در این باره می فرمایند:«بر زن حرام است که با مردان با کیفیت هیجان انگیز و نازک نمودن گفتار و نرم نمودن سخن و زیبا کردن صدا صحبت کند زیرا کسی که در قلبش مرض هست،طمع می کند.»[3]
[1]- احزاب/ 32
[2]- راضيه محمدزاده،زن اگر اين گونه مي بود، ص79
[3] - امام خمینی ، تحریر الوسیله ، ترجمه علی اسلامی ناشر: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ، چاپخانه دفتر انتشارات اسلامی ، ج 3 ، ص 437
نوشته :اعظم السادات رضوي