حوزه خدیجه کبری ( سلام الله عليها ) اصفهان

يكي از شادي هاي منفي، شادي هاي ظاهري تمسخرآميز است كه به منظور تحقير و تضعيف حق، انجام مي شود؛ مانند خندة فرعون در برخورد با دلايل منطقي و معجزات روشن حضرت موسي عليه والسلام‌، چنانكه قرآن كريم مي فرمايد: «فَلّما جائَهُم بِآياتِنا اِذاهُمْ مِنْها يَضْحَكُونَ»[1] «چون آيات ما را بر آنها آورد، او را مسخره كردند و خنديدند».

اين شيوة همة طاغوت‌ها وجاهلان متكبراست كه مي‌خواهند بدين‌وسيله به ديگران بفهمانند كه اصلاً دعوت آنها قابل بررسي، مطالعه و جوابگويي نيست و ارزش يك برخورد جدي را ندارد.[2]

در عصر حاضر نيز متكبران و افراد خودخواه و فاسد، چنين رفتارهايي را به صورت هاي تنوع، به زبان فيلم، طنز و… دارند وبراي اينكه حرف باطل خود را به كرسي بنشانند و زير بار حرف حق نروند، براي آنها هر قدر دليل و برهان آورده شود باز، با خندة مسخره آميز سعي مي‌كنند دلايل طرف خود را ناديده بگيرند و بر باطل، اصرار ورزند. قرآن كريم در اين زمينه مي‌فرمايد: «اِنَّ الذّينَ اَجْرَموا كانوامِن الذَّينَ امنوا يَضْحَكُونَ[3]» «همانا (امروز) بدكاران بر اهل ايمان مي خندند (و مسخره مي كنند)».

بدكاران، پيوسته به مؤمنان مي خندند؛ خنده اي كه از روح طغيان، كبر، غرور و غفلت ناشي مي شود، غافل از اينكه روزي مي رسد مؤمنان به آنها بخندند، چنانچه قرآن كريم مي فرمايد: «فالْيَومَ الَّذين امَنوُا مِنَ الكٌفّار يَضْحَكونَ»[4] «پس امروز (كه روز جزاي نيك و بد است) اهل ايمان به كنار مي خندند».

آري، روز قيامت، بازتابي از اعمال انسان در دنياست و در آنجا بايد عدالت الهي اجرا شود و عدالت، ايجاب مي كند كه در آنجا مؤمنان پاكدل به كفار لجوج معاند واستهزاء كننده بخندند. و اين خود نوعي عذاب دردناك براي مغروران متكبر است.

در بعضي از روايات از رسول خدا صل الله عليه وآله وسلم ‌ آمده است: «در روز قيامت، دري از بهشت به روي كفار گشوده مي شود و آنها به گمان اينكه فرمان آزادي از دوزخ و ورود به بهشت به آنها داده شده است. به سوي آن حركت مي كنند. هنگامي كه به آن مي رسند، ناگهان در بسته مي شود و اين كار چند بار تكرار مي گردد و مؤمنان كه در بهشت نظاره گر آنانند، به آنها مي‌خندند»[5]^و[6]