شرايط شفاعت كننده
1ـ اولين شرط اين است كه شفاعت كننده بايد به يگانگي خداوند و بندگي خويش گواهي و شهادت دهد و در غير اين صورت شفاعت تأثيري ندارد . چنانكه در قرآن مي خوانيم : « الا من شهد بالحق»1 . هرگز مالك شفاعت نمي شوند مگر كساني كه به حق و يگانگي خداوند شهادت بدهند .
2ـ دومين شرط اين است كه درخواست شفاعت آميخته با سخني كه خشم خدا را برانگيخته , نباشد . چنانكه در قرآن مي خوانيم : «ورضي له قولا .»2 منظور اين است كه شفاعت كنندگان شفاعت كساني كه شايستگي شفاعت را ندارند , نمي كنند و در غير اين صورت شفاعت آنها اثري ندارد .
3ـ سومين شرط از شرايط شفاعت كنندگان اين است كه بايد از جانب خداوند اذن داشته باشد . چنانكه خداي منان مي فرمايد : «من ذاالذي يشفع عنده الا باذنه»3. مي توان گفت اين شرط از شرايطي است كه هر آنچه همة خوبان دارند , تو تنها داري . چون وقتي كسي مأذون از طرف خداوند بود معلوم مي شود كه تمام شرايط ديگر را نيز داراست .