موسيقي و اثر افسردگی و خمودی
یکی دیگر از اثرات موسیقی ایجاد حالت افسردگی و خمودی است ، کسی که به موسیقی دلباخت و علاقه مفرط از نظر نوازندگی یا شنوندگی به این عمل پیدا کرد به تدریج یک نوع حالت سستی و رخوت در وی پدید می آید که علاقه او نسبت به انجام کارهای خود و دیگران کم می شود چنین فردی در دنیا زندگی می کند اما مثل این که از راه و رسم زندگی به دور است ، با مردم روبرو می شود نسبت به کارها وعده می دهد ، برای انجام امور آمادگی خود را اعلام می دارد اما هنگام عمل هیچ مرد کار نیست و گویا همه را به دست فراموشی سپرده است ، رغبت او نسبت به ضروریات زندگی کم و گاهی اتفاق می افتد به همه چیز پشت پازده و به هر اندازه موسیقی بر اعصاب او مسلط شده باشد به همان اندازه روح کاهلی و افسردگی و خمودی بر او مستولی خواهد شد مخصوصاً برای دانش آموزان آموختن موسیقی یا شنیدن آن ، که از نظر روانی زیان بخش است ، رغبت آنها را از مطالعه کم می کند ، استعداد آنها را ضعیف کرده در ریاضیات و دروس علمی و عملی نیروی فکری آنها را ناتوان ساخته و با توجه به تأثیرات عمیق و زیان بخشی که موسیقی بر روی مغز واعصاب دارد نبوغ فکری و استعداد فطری آنها را برای پیشرفت در تحصیل به کلی از بین می برد .[1]