حوزه خدیجه کبری ( سلام الله عليها ) اصفهان

با دقت و تأمل در سخنان حكيمانة انديشمندان بزرگ شيعه، انسان را به كشف اين حقيقت نايل مي كند كه در مذهب تشيع، فلسفة توحيد و فلسفة امامت مكمّل يكديگرند، پس از شناخت خدا، شناخت رهبري امري است لازم و تفكيك ناپذير. طبيعي است از ديدگاه شيعه ضرورت پيوند ناگسستني خداشناسي و امام شناسي، يك اصل فراگير و خدشه ناپذير است و آن لازمة مكتب روح بخش اسلام است به دليل آنكه با امام و از طريق اوست كه آدمي به حقايق ناب اسلام آشنا مي گردد. به اعتقاد ما راز خداشناسي در شناخت امام معصوم نهفته است و بدون معرفت امام زمان و حجّت خدا روي زمين اعتقادي راسخ و كامل راجع به توحيد براي انسان حاصل نمي شود بلكه رسيدن به عمق فلسفه خداشناسي و وصول به اين حقيقت گرانسنگ تنها در گرو شناخت امام است، و تنها به وسيلة امام مي توان به مرحلة يقين دست يافت زيرا او با علوم غيبي خويش كه از طريق خاصّي به او رسيده، انسان را در راه شناخت خداوند بزرگ راهنمايي مي كند و واسطة بين خدا و امت قرار مي گيرد همانطور كه پيامبران نيز رابط ميان مردم و خداي متعال بودند.[1]

ادامه »

نداشتن حسن خلق و اخلاق عبادی بسیار خطرناک و وحشت زا است و عاملی برای آماده کردن سقوط انسان از انسانیت و وسیله ای برای نابود و هلاکت جامعه است .

هرگاه تمام افراد جامعه و یا اکثریت آن به اخلاق عبادی متصف نباشند ، مسیر زندگی بس صعب و دشوار و جامعه که برای تعاون و در نتیجه سعادت افرادش شکل گرفته تبدیل به جهنم سوزان خواهد شد ، مانند جامعه ی امروزی بشر که سراپا شراره ی سوزان و شکنجه است . قباحت از قبایح برداشته شده و در همه ی شئوون زندگی بیماری مهلک فساد رخنه کرده است . هرکس دستش برسد از خون دیگران تغذیه می کند و اگر ضعیف و ناتوان بود باید بمیرد . ملت ها به مفاسد خود گرفتارند و فساد در نظرشان عادی شده است . هر روز کم و بیش فقر عمومی ( چه در جهت مادی و چه در جهت معنوی) و نتایج شوم آن و شیوع فحشا و علنی بودن آن ، بدون پرده در جراید و مجلات دنیا منعکس است و نیاز به تفصیل ندارد.

ادامه »

نداشتن حسن خلق و اخلاق عبادی بسیار خطرناک و وحشت زا است و عاملی برای آماده کردن سقوط انسان از انسانیت و وسیله ای برای نابود و هلاکت جامعه است .

هرگاه تمام افراد جامعه و یا اکثریت آن به اخلاق عبادی متصف نباشند ، مسیر زندگی بس صعب و دشوار و جامعه که برای تعاون و در نتیجه سعادت افرادش شکل گرفته تبدیل به جهنم سوزان خواهد شد ، مانند جامعه ی امروزی بشر که سراپا شراره ی سوزان و شکنجه است . قباحت از قبایح برداشته شده و در همه ی شئوون زندگی بیماری مهلک فساد رخنه کرده است . هرکس دستش برسد از خون دیگران تغذیه می کند و اگر ضعیف و ناتوان بود باید بمیرد . ملت ها به مفاسد خود گرفتارند و فساد در نظرشان عادی شده است . هر روز کم و بیش فقر عمومی ( چه در جهت مادی و چه در جهت معنوی) و نتایج شوم آن و شیوع فحشا و علنی بودن آن ، بدون پرده در جراید و مجلات دنیا منعکس است و نیاز به تفصیل ندارد.

ادامه »

در زيارت جامعه كبيره آمده است و قادَة الْاُمَمِ به معناي پيشوايان اهل دين و سرداران سپاه اسلام. قادة: جمع قائد است؛ و قائد به معناي رئيس، پيشوا، جلودار، سردار، زمامدار و فرمانروا مي باشد. «اُمَم» جمع اُمت، مشتق از «اُم» است كه به معناي مادر و اصل هر چيز مي باشد.

ادامه »

بسياري از افراد ، بعد از مطالعه و بررسي احاديث و آيات قرآن ، مانند آنكه شديدترين تعبيرات را دربارة رياكاران دارد در تشخيص موضوع ريا ، گرفتار وسوسه مي شوند ، البتّه جا دارد كه انسان در مورد ريا سختيگر باشد ، چرا كه نفوذ ريا در عمل بسيار مرموز و مخفي است ، چه بسا انسان سالها عملي را انجام مي دهد و سپس مي فهمد كه عمل او ريائي بوده است ، مثل داستان معروفي كه دربارة يكي از مؤمنين پيشين نقل مي كنند كه سي سال عبادت خويش را فداي ريا كرد .

          افراط و تفريط در اين مسأله مانند همة مسائل ، اشتباه و خطاست و بايد از علامات ريائي پي به وجود آن برد و از آن پرهيز كرد ، ولي وسواس غلط است .

علماي اخلاق در اين زمينه بحثهاي جالبي دارند ؛ از جمله مرحوم فيض كاشاني در « محجه البيضاء » سئوالي به اين صورت مطرح مي فرمايند كه ؛ « اگر عالم و واعظ بخواهد بداند در وعظ خود صادق و مخلص است و رياكار نيست از كجا بداند ؟ » سپس به اين سئوال پرداخته اند و مي گويند :

اين امر نشانه هايي دارند ، از جمله اين كه :

ادامه »