شیوه ی عملی غیر مستقیم امر به معروف و نهی از منکر
این قسمت را می توان در سه جمله ی زیر خلاصه کرد:
1- خشکاندن زمینه های گناه؛
2- زدودن زمینه های فساد؛
3- از بین بردن زمینه های فکری گناه؛
>
بی تردید، معروف بذر پاکیزه ای است که برای رشد، نیازمند زمینه ای آماده وشرایطی ویژه است. به مراتب، گناه ونافرمانی نیز تخم شومی است که برای باقی ماندن وتکثیر، نیازمند زمینه های لازم می باشد.
کسانی که به نیکی فرمان می دهند بدون اینکه زمینه های آن راآماده کرده باشند، بذر قیمتی خود را در شوره زار می ریزند، وآن کسی که بدون فراهم کردن زمینه ی مناسب برای از بین بردن گناه اقدام به نهی از منکر نماید، تنها خود را خسته کرده، وانرژی خود را هدر داده است.
بنابراین یکی از مسائل مهّم در امربه معروف و نهی از منکر فراهم آوردن زمینه ی رشد معروف است. این امر اقدامات متعددی را می طلبد؛ از جمله اینکه زمینه های گناه و عوامل آن را تا حدّ امکان باید از بین برد. - به علّت دور شدن از بحث از بر شمردن همه ی این اقدامات و موارد معذوریم- به طور کلّی ودر یک جمله؛ زمینه ی گناه ومنکر را باید خشکانید.
فساد در جامعه آتشی است که همگان در آن می سوزند و تمامی ارزشهای اسلامی و انسانی،در این آتش خاکستر می شود. ولی آیا تنها راه مبارزه با این معضلِ اجتماعی اجرای حدود و یا امر ونهی گفتاری است؟
بی تردید غریزه ی قدرتمند شهوت را نمی توان تنها با توصیه های اخلاقی کنترل کرد.تا زمانی که راه ازدواج برای جوانها بسته است ، فساد اخلاقی معضلی اجتناب ناپذیرخواهد بود. بنابراین در یک جمله؛ می توان گفت: زمینه های فساد را باید از بین برد.
گاهی می توان منکرات بسیار بزرگی را با پیشگیریهای کوچک وبرنامه ریزی قبلی بر طرف کرد و یا حتّی از شدّت وکثرت آن کاست. وقتی احتمال دارد حادثه ای مورد سوء استفاده ی دیگران قرار گیرد و یا موجب به اشتباه افتادن آنان شود باید جلوی این افکار نادرست را گرفت.پس باید زمینه ی فکری گناه را از بین برد.[1]
1- ستاد احیاء امر به معروف ونهی از منکر ، دوفریضه ی برتر ، ص 125
DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″
LatentStyleCount="267″>
نوشته: زهرا حیدریان