شرط پذيرش اعمال
دسته اي از اخبار كه دلالت مي كند «امامت» روح اسلام است، اخباري است كه «معرفت» و «ولايت» و «مودت» امام حق را به عنوان شرط پذيرش و قبولي عمل معرفي مي كنند.
اين اخبار را نيز عامه و خاصه نقل كرده اند، طبري در كتاب «اوسط» از طريق ابي ليلي از سبط شهيد حسين بن علي (ع) از پيامبر اكرم (ص) نقل مي كند كه: «اِلْزمُوا مَوَدَّتنا اَهْلَ الْبَيْت فانَّه مَن لقَي اللهُ عَزَّوجلَّ و هُوَ يَوُدُّ فادخَلَ الْجَنَّةَ بِشفاعتِنا، والَّذي نفسي بِيدهِ لا يَنْفَعُ عَبْداً عَمَلَهُ الاّ بِمَعْرِفَةِ حَقِّنا»
ملازم مودت ما خاندان باشيد، كه هركس با مودت ما خدا را ملاقات كند به شفاعت ما قطعاً وارد مي شود. سوگند به آنكه جانم در دست اوست، عمل كسي برايش سودمند نيست مگر با شفاعت حق ما.
نتيجة اين بيان اين است كه شرط پذيرش اعمال و شفاعت آنها، پذيرفتن امامت امامان معصوم (عليهم السلام) و اطاعت و فرمانبرداري از آنهاست.[1]
نوشته: آزاده اقبال
نوشته آزاده اقبال