حوزه خدیجه کبری ( سلام الله عليها ) اصفهان

یکی از تأثیرات مهم موسیقی جلب توجه غیر طبیعی و نسبتاً شدیدی است که در اثر ارتعاش صوتی در شنوندگان ایجاد می شود این حالت گاهی به اندازه ای تقویت شده که شخص را مانند افراد بهت زده نموده و توجه او را از امور مادی و معنوی ، هــــر دو بــاز می دارد به طوری که اگر موسیقی چند ساعت متوالی ادامه پیدا کند شنونده کاملاً تحت
نفوذ عوامل مرموز یا کنشهای صوتی قرار گرفته که حتی خود هم نمی داند چه حالتی دروی پدید آمده است و به هیچ وجه متوجه امور آنی خود نیست . این خود یکی از تغییر و تحولات مرموزی است که در اثر جلب و دقت و توجه زیاد به وسیله ارتعاش اصوات موسیقی در دماغ و نیروی فکر تولید شده و امروز دانشمندان دنیای جدید را کاملاً متوجه زیانهای آن ساخته و قسمتی از زیان کنسرت و موسیقی را از این راه تشریح کرده اند .[1]

یکی دیگر از اثرات موسیقی ایجاد حالت افسردگی و خمودی است ‎، کسی که به موسیقی دلباخت و علاقه مفرط از نظر نوازندگی یا شنوندگی به این عمل پیدا کرد به تدریج یک  نوع حالت سستی و رخوت در وی پدید می آید که علاقه او نسبت به انجام کارهای خود و دیگران کم می شود چنین فردی در دنیا زندگی می کند اما مثل این که از راه و رسم زندگی به دور است ، با مردم روبرو می شود نسبت به کارها وعده می دهد ، برای انجام امور آمادگی خود را اعلام می دارد اما هنگام عمل هیچ مرد کار نیست و گویا همه را به دست فراموشی سپرده است ‎، رغبت او نسبت به ضروریات زندگی کم و گاهی اتفاق می افتد به همه چیز پشت پازده و به هر اندازه موسیقی بر اعصاب او مسلط شده باشد به همان اندازه روح کاهلی و افسردگی و خمودی بر او مستولی خواهد شد مخصوصاً برای دانش آموزان آموختن موسیقی یا شنیدن آن ‎، که از نظر روانی زیان بخش است ، رغبت آنها را از مطالعه کم می کند ، استعداد آنها را ضعیف کرده در ریاضیات و دروس علمی و عملی نیروی فکری آنها را ناتوان ساخته و با توجه به تأثیرات عمیق و زیان بخشی که موسیقی بر روی مغز واعصاب دارد نبوغ فکری و استعداد فطری آنها را برای پیشرفت در تحصیل به کلی از بین می برد .[1]

بدیهی است که فعالیتهای تلقینی و امثال آنها هم می توانند در بر گرداندن آرامش ، نظم و صحت برخی اختلالات روانی مؤثر واقع شوند . بنابراین به مجرد مشاهده بعضی از تأثیرات موسیقی در وضع روانی انسانها ، آن هم موقت یا به طور ابهام انگیز ( حتی در دیگر جانداران ) نمی توان به ضرورت و اصالت موسیقی در حیات بشر معتقد شد ‎، زیرا آهنگهای موسیقی هم مانند تلقینات ‎، از خود روان انسانها استمداد می کند نه اینکه خود موسیقی مداوای خاص یا تنظیم قانون در وجود آدمی به وجود می آورد . اگر واقعاً موسیقی مي توانست به عنوان وسیله اصلاح اخلاق و تعدیل شخصیتها و جلوگیری از اختلالات روانی مورد بهره برداری قرار بگیرد ، قطعاً ما امروز شاهد این همه فساد اخلاقی و سقوط هویت و شخصیت آدمیان تا سر حد چیزهای جامد و دندانه های نا آگاه ماشین نبودیم . مگر نه این است که نام قرن ما را قرن از خود بیگانگی نامیده اند . در صورتی که برای برطرف ساختن این بدبختیها و تبه کاریها و رسیدن به آرامش روانی حقیقی ‎، استفاده از موسیقی از همه وسائل آسانتر و کم خرج تر ودسترسی تر برای همه جوامع می باشد .[1]

  آقای آرون کوپلند در کتاب چگونه از موسیقی لذت ببریم ؟ در این زمینه مي نویسد: « ما به سه طریق به موسیقی گوش می دهیم و تحت تأثیر آن قرار می گیریم و آن سه طریق عبارتند از : 1- طریق حسی 2- طریق وصفی 3- طریق موسیقی .

ادامه »

موضوع و مطلبی که بر هیچ اندیشمند و متفکری پنهان و پوشیده نیست آن است که کوچکترین صداها اگرچه صدای حرکت عقربه های ساعت باشد بر روی سلسله اعصاب  و روان آدمی تأثیردارد .[1] وبه اعتراف وگواهی همه روان شناسان جهان ودانشمندان روشنفکر‎،موسیقی حامل هیجان است واثرات شومی روی دستگاه اعصاب انسان مي گذارد.

ادامه »