حوزه خدیجه کبری ( سلام الله عليها ) اصفهان

 حيا ، خلق و خويي است كه از طبع كريم سرچشمه مي گيرد و ممكن است به دنبال آن نيز ريا پيدا گردد و حيا به ريا آميخته شود و ممكن است به دنبال حيا ، انگيزة اخلاص نيز پديد آيد و با هم جمع شود . بسيار است كه حيا با شرمندگي جمع شود و رياكار ادعاي حيا و شرمندگي مي كند اما مي پندارد كه وقتي بديها را ترك مي كند و يا آنها را پنهان مي دارد يا عبادات را خوب انجام مي دهد اينها به سبب حيا از مردم است نه ريا . و حال آنكه دروغ و خلاف واقع است . به طور مثال :

ادامه »

بيماري تن ، آن است كه ، عضوي از بدن كه براي خاصيتي آفريده شده ، طوري شود كه آن خاصيّت از آن عضو برود . به طور مثال : سلامتي چشم در ديدن شكلها و رنگها و تشخيص آنها است و بيماري آن در نديدن آنهاست تا مراتب نابينايي .

ادامه »

بعضی از صفات رذیله و انحرافات فکری و عملی ، آن قدر مبغوض خداوند است که به هیچ وجه قابل گذشت نیست ، مگر آن که شخص ، خود را از آن تهی کرده و به صفات کمالیه مقابلش مزین سازد.

وجود چنین صفات رذیله ای در شخص گنه کار ، مانع از پذیرش استغفار و راه یافتن توبه کننده به دیار یار می گردد.[1]از جمله می توان به چند مواردی از آن اشاره نمود :

ادامه »

بهترين محك براي شناخت اعمال ريائي از غير ريائي همان معيارهايي است كه در روايات اسلامي آمده است از جمله ؛

در حديث گهربار از اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب (ع) آمده است كه ايشان فرموده اند :

« لمرائي اربع علامات :

يكسل اذا كان وحده و ينشط اذا كان في النّاس و يزيد في العمل اذا اثني عليه و ينقص منه اذا لم يثن عليه .

رياكار چهار علامت دارد ؛

ادامه »

توبه راه بازگشتی است که هرکسی توان و توفیق دست پیدا کردن به آن را ندارد . چه بسا افرادی که با وجود میل به بازگشت به سوی خـدا از آن محـروم می شـونـد و دسـت یـابـی بـه آن را امـری محـال می پندارند این محرومیت از توبه به عللی است از جمله[1] :

ادامه »